O Μάιος ονομάστηκε έτσι από την ρωμαϊκή θεότητα "Maja" (Μάγια). Το όνομα αυτό με την σειρά του προήλθε από την ελληνική λέξη "Μαία". Ήδη από την εποχή των Ρωμαίων, σε όλη τη διάρκειά του μήνα τελούνταν γιορτές συνδεδεμένες με την ευφορία των αγρών.
Ο Μάιος είναι ο μήνας όπου η φύση μοιάζει να ξαναγεννιέται από την νάρκη που είχε πέσει τον χειμώνα. Αυτόν τον μήνα γιορτάζει η φύση, αφού όλα γύρω είναι ανθισμένα. Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συμβολίζει την νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο και γίνεται από τα αρχαία χρόνια με τελετές που γιόρταζαν την γονιμότητα των αγρών.
Την πολύ παλιά εποχή, την προχριστιανική όπως λέμε, πολλοί ευρωπαϊκοί λαοί γιόρταζαν την Πρωτομαγιά ως την πρώτη ημέρα του καλοκαιριού.
Με τα χρόνια, ο αρχικός λόγος της γιορτής χάθηκε και απέμεινε αυτή ως λαϊκό έθιμο.
Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες.
Στην αρχαία Ελλάδα
Από τις παλαιότερες ελληνικές γιορτές, ήταν τα Aνθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών. Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή του χρόνου για τους Έλληνες. Τελούνταν κατ' αρχάς στην Aθήνα και αργότερα και σε άλλες ελληνικές πόλεις, παίρνοντας πανελλήνια μορφή.
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
Το μαγιάτικο στεφάνι
Κέρκυρα: Το μαγιόξυλο
Ένας κορμός τρυφερού κυπαρισιού, στολισμένος με λουλούδια και στεφάνι, περιφερόταν από νέους στους δρόμους της πόλης.
Βόλος: Το μαγιόπουλο
Το μαγιόπουλο ήταν ένα παιδί που, στολισμένο με λουλούδια, συνοδευόταν στην περιπλάνησή του στους δρόμους από ανθρώπους με μάσκες, οι οποίοι τραγουδούσαν μαγιάτικα τραγούδια.
Εύβοια: Πιπεριά
Ένας άνδρας ντυμένος με λουλούδια και κλαδιά ελιάς, καρυδιάς και άλλων δέντρων (για να συμβολίζει την δύναμη της βλάστησης) περνούσε μαζί με τους φίλους του από τα σπίτια του χωριού όπου τον έβρεχαν με νερό.
Ζαγόρι Ηπείρου: ΖαφείρηςΈνα αγόρι ξαπλωμένο στο χλωρό χορτάρι προσποιούνταν το νεκρό, και νεαρά κορίτσια το έραιναν με λουλούδια μέχρις ότου το καλέσουν να "αναστηθεί" και να τρέξουν όλοι μαζί, παίζοντας και τραγουδώντας, στα χωράφια.
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
H Aθήνα του 19ου αιώνα γιόρταζε τον Mάη χαρούμενα μέσα στους κήπους και στα λουλούδια.
Όταν η πόλη ήταν ακόμα μικρή, έτρεχαν όλοι προς τους ανθόκηπους των Πατησίων, που ήταν στα βορινά της πόλης: «στα Πατήσια, όπου πάει ο δρόμος ίσια», όπως έλεγαν κάτι λαϊκοί στίχοι της εποχής. Στους ανθόκηπους και τα περιβόλια των Πατησίων έμπαινε ο κόσμος την Πρωτομαγιά και έκοβε άνθη για το μαγιάτικο στεφάνι του ή απλώς για να "πιάσει" τον Μάη.
Για αυτές τις πρωτομαγιάτικες εκδρομές στα Πατήσια ο ποιητής Γ. Σουρής έγραφε στα 1878:
«Καλώς τονε τον Μάη με τους γλυκούς ζεφύρους,
Με τα κουκιά τα φρέσκα, τους μυρωδάτους τσίρους,
Με τ’ άνθη, με τα ρόδα, με τα χλωρά γρασίδια,
Με μουσικές, τραγούδια, ερωτικά παιχνίδια.
Γέλια, φωνές, μεθύσια,
Ψυχή μου στα Πατήσια
Για δέτε τι μαγεία στων Πατησιών το μέρος!
Εδώ σαν πεταλούδα κρυφοπετά ο έρως.»
Ο Μάιος είναι ο μήνας όπου η φύση μοιάζει να ξαναγεννιέται από την νάρκη που είχε πέσει τον χειμώνα. Αυτόν τον μήνα γιορτάζει η φύση, αφού όλα γύρω είναι ανθισμένα. Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συμβολίζει την νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο και γίνεται από τα αρχαία χρόνια με τελετές που γιόρταζαν την γονιμότητα των αγρών.
Την πολύ παλιά εποχή, την προχριστιανική όπως λέμε, πολλοί ευρωπαϊκοί λαοί γιόρταζαν την Πρωτομαγιά ως την πρώτη ημέρα του καλοκαιριού.
Με τα χρόνια, ο αρχικός λόγος της γιορτής χάθηκε και απέμεινε αυτή ως λαϊκό έθιμο.
Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες.
Στην αρχαία Ελλάδα
Από τις παλαιότερες ελληνικές γιορτές, ήταν τα Aνθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών. Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή του χρόνου για τους Έλληνες. Τελούνταν κατ' αρχάς στην Aθήνα και αργότερα και σε άλλες ελληνικές πόλεις, παίρνοντας πανελλήνια μορφή.
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
Το μαγιάτικο στεφάνι
Η Πρωτομαγιά εορταζόταν από πάντα στην εξοχή, όπου φαίνεται πιο έντονα η αναγέννηση της φύσης.
Κλασικό και διαχρονικό έθιμο, που κρατάει από τα αρχαία χρόνια, είναι το μαγιάτικο στεφάνι στην πόρτα των σπιτιών από διάφορα άνθη και καρπούς.
Κλασικό και διαχρονικό έθιμο, που κρατάει από τα αρχαία χρόνια, είναι το μαγιάτικο στεφάνι στην πόρτα των σπιτιών από διάφορα άνθη και καρπούς.
Κέρκυρα: Το μαγιόξυλο
Ένας κορμός τρυφερού κυπαρισιού, στολισμένος με λουλούδια και στεφάνι, περιφερόταν από νέους στους δρόμους της πόλης.
Βόλος: Το μαγιόπουλο
Το μαγιόπουλο ήταν ένα παιδί που, στολισμένο με λουλούδια, συνοδευόταν στην περιπλάνησή του στους δρόμους από ανθρώπους με μάσκες, οι οποίοι τραγουδούσαν μαγιάτικα τραγούδια.
Εύβοια: Πιπεριά
Ένας άνδρας ντυμένος με λουλούδια και κλαδιά ελιάς, καρυδιάς και άλλων δέντρων (για να συμβολίζει την δύναμη της βλάστησης) περνούσε μαζί με τους φίλους του από τα σπίτια του χωριού όπου τον έβρεχαν με νερό.
Ζαγόρι Ηπείρου: ΖαφείρηςΈνα αγόρι ξαπλωμένο στο χλωρό χορτάρι προσποιούνταν το νεκρό, και νεαρά κορίτσια το έραιναν με λουλούδια μέχρις ότου το καλέσουν να "αναστηθεί" και να τρέξουν όλοι μαζί, παίζοντας και τραγουδώντας, στα χωράφια.
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
H Aθήνα του 19ου αιώνα γιόρταζε τον Mάη χαρούμενα μέσα στους κήπους και στα λουλούδια.
Όταν η πόλη ήταν ακόμα μικρή, έτρεχαν όλοι προς τους ανθόκηπους των Πατησίων, που ήταν στα βορινά της πόλης: «στα Πατήσια, όπου πάει ο δρόμος ίσια», όπως έλεγαν κάτι λαϊκοί στίχοι της εποχής. Στους ανθόκηπους και τα περιβόλια των Πατησίων έμπαινε ο κόσμος την Πρωτομαγιά και έκοβε άνθη για το μαγιάτικο στεφάνι του ή απλώς για να "πιάσει" τον Μάη.
Για αυτές τις πρωτομαγιάτικες εκδρομές στα Πατήσια ο ποιητής Γ. Σουρής έγραφε στα 1878:
«Καλώς τονε τον Μάη με τους γλυκούς ζεφύρους,
Με τα κουκιά τα φρέσκα, τους μυρωδάτους τσίρους,
Με τ’ άνθη, με τα ρόδα, με τα χλωρά γρασίδια,
Με μουσικές, τραγούδια, ερωτικά παιχνίδια.
Γέλια, φωνές, μεθύσια,
Ψυχή μου στα Πατήσια
Για δέτε τι μαγεία στων Πατησιών το μέρος!
Εδώ σαν πεταλούδα κρυφοπετά ο έρως.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου