Ο αθλητισμός των Ελλήνων στην αρχαία εποχή ήταν αρκετά διαφορετικός από τον σημερινό.
- Οι σημερινοί αθλητές έχουν γίνει κάτι σαν αθλητικά «εργαλεία» που υποστηρίζονται πλήρως από την ιατρική και την επιστήμη. Στους σημερινούς αγώνες αντί για το αθλητικό ιδεώδες, πιο πολύ θαυμάζουμε έναν αθλητή για την επίδοσή του (ακόμα κι αν είναι 1/10 του δευτερολέπτου καλύτερη από κάποιον άλλον...), επίδοση που πια εξαρτάται από την τεχνολογία και τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Αντίθετα, οι αρχαίοι αθλούνταν, όχι μόνο για την δόξα, αλλά και για να προσφέρουν επίσης το θέαμα του φυσικού κάλλους ενός γυμνασμένου σώματος, που κάνει τον άνθρωπο να μοιάζει με θεό, όπως έλεγαν.
- Οι αθλητές σήμερα (οι περισσότεροι) ασχολούνται επαγγελματικά και αποκλειστικά με το άθλημά τους.
Οι αρχαίοι αθλητές, αντίθετα, διατηρούσαν το επάγγελμα και τις όποιες άλλες ασχολίες που είχαν στην καθημερινή τους ζωή.
- Στις μέρες μας οι αθλητές κατά κύριο λόγο ασχολούνται με ένα και μοναδικό άθλημα, στο οποίο προσπαθούν να βελτιωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στην αρχαία εποχή, αντίθετα, δύσκολα θα έβρισκε κάποιος έναν αθλητή με "ειδίκευση" σε ένα μόνο άθλημα.